dal lat. tragitta (v. tragula), col pref. ex-.
tragola. d'annunzio, v-2-400: la tragula era una specie di dardo che,
. = voce dotta, lat tragula, deriv. da trahère (v.
, sm. disus. soldato armato di tragula. fanfiani [s. v.
, lat. tragularius, deriv. da tragula (v. tragula).
, deriv. da tragula (v. tragula). tragùlidi, sm