. sustentabìlis, agg. verb. da sustentàre (v. sostentare).
, lat. sustentacùlum, deriv. da sustentàre (v. sostentare).
tardo sustentamentum, nome d'azione da sustentàre (v. sostentare).
sostentare (ant. substentare, sustentàre), tr. { sostento).
= voce dotta, lat. sustentàre, intens. di sustinere (v.
sustentatìo -ònis, nome d'azione da sustentàre (v. sostentare). sostènto