, 3-20-5: « diastema est vocis spatium ex duobus vel pluribus sonis aptatum ».
orbe contecto, deletis cunctis, unum spatium coeli fuit ac pelagi ». dilùvio2
, quae tanto acuta est ut non habeat spatium temporis quo aut vita speretur aut mors
. = voce dotta, lat. spatium, forse connesso con patere (v.
della sovrapposizione del lat. piatta 'piazza'e spatium (v. spazio).