'intr. (sornàcchio, sornacchi). ant. e region
, sornacchiò e sputò. sornàcchio { sarnàcchió), sm. ant.
tosse, sputar fuori un farfallone o sia sornàcchio. lippi, 1-47: nanni russa
bresciani, -xiv-70: gli sputò un sornàcchio in viso. tommaseo [s. v
s. v.]: 'sornàcchio, sarnacchio': catarro grosso che, tossendo
la sua vita la sciliva, il sornàcchio di una fanciulla plebea. 3