bravoso (v.). sbreccare, tr. { sbròcco, sbròcchi)
sbreccato (pari. pass, di sbreccare), agg. rotto, scheggiato
sbreccatura. = nome d'azione da sbreccare. sbrecciare, tr. { fbréccio
= deriv. da un frequent. di sbreccare. sbregare, tr. (
volta dal got. brikan (v. sbreccare).
p p 2. sbreccare o smussare un angolo, uno spigolo.