agg. che cionca, tracanna, sbevazza. g. averani, 1-3-131
n'è gran maestra, e chi sbevazza, e a coro / fa tra boccali
d'un zinzinna / e quando uno sbevazza, / e che abbocca la zinna
quand'un zinzinna, / e quando uno sbevazza, / e che abbocca la zinna
quand'un zinzinna / e quando uno sbevazza. carena, 2-260: 'zinzinare