'parlare'. santimònia (ant. sanctimònia), sf. ant. e letter
, che era persona de integrità e sanctimònia reverendo, più volte cum umane e
, iii-166: solone... colla sanctimònia delle sua civili leggi atene di singulare
. = voce dotta, lat. sanctimònia, deriv. da sanctus (
crist. sanctimoniàlis, deriv. da sanctimònia (v. santimonia).