« asylum, graece templum ad quod si quis confugie- bat nefas erat trahi, id
quid (neutro del pron. interrogativo quis quae quid). checchessìa (chechessìa
maschile del pron. interrogativo lat. quis quae quid. chi3, pron.
. = deriv. dal lat. quis (pron. indefinito m.).
dall'ablativo dell'agg. qui, quis * quale 'e da modus * modo
perciò arditamente in quelle voci: * quis nos separabit a charitate christi? 'etc
co 'l cuore almeno: 'quis nos separabit a cupiditale auri? 'con
tanta grazia. ergo conchiudendo: * quis sapiens et custodiet haec, intelliget misericordias
iuno " hpa appellatur. et ideo nescio quis filius eius secundum graecorum fabulam f)
, finito: hic; infinito: quis. -con riferimento alla desinenza di
dice una giosa, 4 non potest quis esse in medio statu; quia omnis
e velandolo dicevano: * prophetiza nobis quis te percutit'. = dalla voce
,... in quo si quis introierit sine glomere lini, exitum invenire non
topo. monosini, 122: si quis recte meritoque deprehensus sit, unde facile
prò? monosini, 213: si quis ab alicuius rei veritate longissime absit,
male. monosini, 122: si quis sui mali sibi fons et origo fuit,
allocco. monosxni, 249: quando quis improbus, ut adulescenteis ad ludum causa
429: tornar col piovano: 'si quis, pluvio tempore domum rediens, commadefactus
monosini, 260: 'si quis... probe scilicet loquatur, improbe
arcangelo, che col solo additare il 'quis ut deus? 'fa precipitare
modo che i latini riducevano il loro 'quis ', facendone 'cuius, cuia
. monosini, 272: 'si quis videatur inanem operam sumere, dicitur florentiae
lat. quando, corradicale del pron. quis 'chi '; la var.
deriv. da quam, corradicale di quis 'chi '; cfr. lomb.
segneri, ii-329: 'pro bono forsitan quis audeat mori ', come pur l'
cibos et inticoeus eos; et si quis ex infectis aliquod gustaverit, statini moritur »
q. r., cioè 'sabinis populis quis resistet? 'a cui contraponendo gli
, che ne 'constitutio juris gentium, qua quis dominio alieno dice meschinità. contra naturam
vorrebbe la tradita didone: 'exoriare ali- quis nostris ex ossibus ultori'giusti, 4-i-139:
domandar per ischerno: « in capite quis sapor floris? '» né il
monosini, 288: si quis se fugar dederit:... 'ha
. monosini, 122: si quis sui mali sibi fons et origo fuit,
: l''ite domum pasti, si quis pudor, ite juvenci'sarebbe ben detto
, neque somnia succedunt, nec quae quis cogitai proverbi toscani, 42: chi ama
prov. monosini, 103: si quis videatur aggressus rem impossibilem vel explicata difficilem
es. il lat. quisquis ottenuto da quis), per esprimere con maggioreefficacia un