, v. patta5. pataca, v. patacchia.
, dallo spagn. e catal. pataca, var. di patata (v.
da patacca1 e patacco. patacchia (pataca, patacca, pattaca), sf.
dello spagn. patacas, plur. di pataca, deriv. da patata (v
. fuori. na patacca1 (pataca), sm. invar. region.
un orecchio. « sta'zitto, pataca, che c'è la polizia! »