lat. bucca, forma familiare per os oris. coppia siffatta si poteva scusare
ferro furono morti. de cristo / oris, conc., ii-593: non giudichiamo
itus. propria autem hiatus est hominis oris apertio, translata a feris quarum aviditas
apertio, translata a feris quarum aviditas oris adapertione monstratur ». iatrèo,
dotta, deriv. dal lat. os oris 'bocca 'sul modello di verbale
orale, deriv. dal class, os oris 'volto, faccia '.
. orarium (deriv. da os oris 'volto, faccia ') 'fazzoletto
. tardo orificium, comp. da 05 oris 'bocca 'e dal tema dei
, margine '(che è da os oris 'bocca '). ortàggio,
scient. oropharynx, comp. da os oris 'bocca 'e pharynx 'faringe
affine a oscitdre (comp. da os oris * bocca 'e citare, frequent
lat. oscillum, dimin. di os oris 'volto '(secondo il d
bocca aperta ', deriv. da os oris 'bocca ', sul modello di
', de- riv. da os oris 'bocca ', di origine indeuropea.
class, ostium, deriv. da os oris 'bocca, apertura'; il signif
dotta, comp. dal lat. os oris 'bocca'e da solubile. orpellista,
: impassibile. m. oris, clxxvi-123: non è stata la sfinge