resterebbero senza epigrafe; infinitus enim est numerus. ed io me li devo bere
nos tam librorum magnus per se numerus quam locus ipse in quo libri conlocati sunt
uno centurione sunt, quorum centenarius iustus numerus »; e isidoro, 9-3-48:
, lat. connumeràre, deriv. da numerus * numero '. connumerazióne
december finit, prò eo quod denarius numerus praecedentes numeros claudit ». dicembrino
* annoverare ', deriv. da numerus 1 numero '. dinunziare e deriv
isidoro, 3-5: « inpar vero numerus est, qui dividi acquis partibus nequit
dirà: * stultorum infinitus est numerus ', qual partito sarà il vostro
sia prospera. = dal lat. numerus 'numero ', con dissimilazione.
libri aristotelici la sentenza: 'tempus est numerus motus secundum prius et posterius '. pecchio
pascoli, i-673: il verso stesso o numerus, in cui erano, almeno da