, 7-13-5: « abba autem syrum nomen, significat in latino pater, quod paulus
accipiendo, id est a capiendo, nomen sumpsit *; ma è forma che si
, quia alterius torum commaculavit, adulterii nomen ac- cepit * (cfr. adultero
quasi pium, latini autem ideo hoc nomen habere putant, eo quod prae caeteris
cfr. isidoro, 17-6-1: « arborum nomen, sive herbarum, ab arvis inflexum
aquis, segetis similis. ita denique nomen sumpsit ab algore aquae; vel quod
quondam, postea gallico vocabulo etiam legioni nomen dederat alaudae *. l'origine celtica
sabini tamen alpum dixerunt, unde credi potest nomen alpium a candore nivium vocitatum »
isidoro, 17-7-23: « amygdala graecum nomen, quae latine nux longa vocatur »
musica, 1-12-23: « graecum nomen dvaxoyta est, nostri quidam propor
, quadrata semper tesseris. magi putant nomen inpositum ab eo quod ani- morum inpetus
cpó3o? * avver et nomen traxit ». androfobìa, sf.
, 12-6-41: « anguillae similitudo anguis nomen dedit. origo huius ex limo;
, 11-1-7: « anima autem a gentilibus nomen accepit, eo quod ventus sit
: « anas ab assiduitate natandi aptum nomen accepit ». anitrina, sf
est vice nominis posita, quando sic nomen aliud ponitur, ut tamen illud quod
negatione sola positum est, et est nomen graecum ». apologia, sf
et sacrificiorum contaminationem revertuntur. est autem nomen graecum ». apostatare, intr
, 4-7-19: « apostoma a collectione nomen accepit. nam collectiones graeci apostomas vocant
a venere quod ea sit aphrodite; quoius nomen ego antiquis literis quod nusquam in
cfr. isidoro, 18-11-1: « arieti nomen spe- cies dedit, eo quod cum
inter nobilissimas y [herbas] aristolochiae nomen dedisse gravidae videntur, quoniam esset àptaxr)
. isidoro, 19-1-2: « artifex generale nomen vocatur quod artem faciat ».
asbestos arcadiae lapis ferrei coloris, ab igne nomen sortitus eo quod accensus semel nunquam extinguitur
. isidoro, 17-9-60: « absinthium graecum nomen. cuius probabilius est quod in ponti
. isidoro, 4-7-27: « atrofia nomen accepit a diminutione corporis. nam graeci
et duritiam aeris possideat. est autem nomen compositum ex lingua latina et graeca;
isidoro, 19-1-2: « artifex generale nomen vocatur quod artem faciat, sicut aurifex
: « et idcirco vocatum est nomen eius babel, quia ibi con-
, 17-5-21: « balanitae a magnitudine nomen sumpserunt; 3<4xavoi enim graece glandes vocantur
cfr. festo, 28-6: « ballenae nomen a greco descendit: hanc illi cpàxaivav
ferrei colorissive duritiae; unde et nomen ei datum est: inventus in aegypto et
prius vocabantur regum habitacula, unde et nomen habent; nam paoixeù? rex et basilicae
bombix, vermis qui a sono vocis nomen accepit ». cfr. isidoro, 12-5-8
isidoro, 17-7-53: « buxus graecum nomen est, ex parte a latinis corruptum;
matutini temporis frigus, quae inde pruina nomen accepit quia sicut ignis urit: tcup
: « bubo a sono vocis compositum nomen habet », è considerato uccello di malaugurio
dictus; postea et ad animum translatum nomen ». buòno2 (ant.
. isidoro, 4-7-26: « cacexia nomen sumpsit a corporis iniuria vel habitu.
isidoro, 12-1-35: « camelis causa nomen dedit, sive quod quando onerantur,
synagoga, et convocationem, unde ecclesia nomen accepit, distet aliquid; quod scilicet
mille- narios nuncupamus; et est graecum nomen *. chiliasmo, sm. dottrina
dissimilem vulpium caudis, unde ei et nomen » (landino [plinio],
per cum * con ') e nomen * nome '. ma gli antichi ricollegavano
nome '. ma gli antichi ricollegavano nomen e cognomen alla base di cognoscère: come
sex metitur sextariis, a quo et sextarii nomen dede- runt. congium autem a congiendo
sive regii honoris signum... nomen coronae hac ex causa vocatum, eo
glacie durata per annos; unde et nomen ei graeci dederunt ». cristalloblàstico
. da dicon valore di derivazione e nomen -ìnis 4 nome '. denominativo,
, 4-9-9: « diamoron a suco morae nomen sumpsit, ex quo conficitur ».
est parsimonia victus abstinentiaque ciborum, cui nomen est inditum ex quadam parte viscerum tenui
mons cretae, ex quo dictamnum herba nomen accepit, propter quam apud vergilium cerva
. segneri, iv-748: * et sanctum nomen eius ': questo è dire,
: « echinus a terrestre echino nomen traxit, quem vulgus iricium vocant ».
heliotropium al girasole: « heliotropium nomen accepit primo quod aestivo solstitio floreat
, al posto dell'espressione latina nescio nomen 4 non conosco il nome ').
abbreviatura n. n. = 'nescio nomen *. onde dicesi talora, facetamente
: « hepaticus morbus e iecoris passione nomen accipit. graeci enim iecur fjtcap vocant
[genus] dictum quia duobus generibus nomen unum communicat, ut 4 hic 'et
gemma superne nigritat color; unde et nomen habet ». epimèleta, sm
, 17-9-13: « epithymum graecum nomen, quod latine dici tur flos thymi
metallis quamvis postea facta fuisset pecunia, nomen tamen aerarii permansit ab eo metallo unde
israelis digerit, et ex ea causa nomen accepit ». nel significato di emigrazione,
super eos qui habent spiritum inmundum, nomen domini iesu, adiurantes per eum ut
etesiae autem flabra aquilonis sunt, quibus nomen inditum est quod certo anni tempore flatus
: « faber a fadendo ferro inpositum nomen habet »). fabbro2 (
« phaleg divisio, cui pater propterea tale nomen imposuit, quia tunc natus est,
eo mortui deferantur; et est graecum nomen; nam « pépexpov dicitur dcrrò too «
traditus in alienam potestatem, qui utriusque fert nomen ». figliòccio (ant. figliuòccio
eo quod domui lucem minestret, conpositum nomen ex graeco latinoque sermone: epeòt;
cpóaxa dicuntur: inde est ad nos hoc nomen per derivationem translatum ».
isidoro, 8-11-94: « fortunam a fortuitis nomen habere dicunt, quasi deam quandam res
a genus a gignendo dictum, cui derivatum nomen a terra, ex qua omnia
n-1-102: « genitalia corporis partes, ut nomen ipsum docet, gignendae sobolis acceperunt vocabulum
cfr. isidoro, 17-9-42: « gentiana nomen sumpsit, ut medici memorant, ab
: 0 ans ab assidui tate natandi aptum nomen accepit. ex quo genere quaedam germanae
est habens florem purpureum. traxit autem nomen a puero quodam nobili qui in saltibus
similis est linguae humanae; unde et nomen sumpsit: fertur autem deficiente luna coelo
glottis praelongam exserit linguam, unde ei nomen » (v. glotto).
cfr. isidoro, 12-3-8: « grillus nomen a sono vocis habet. hic retro
lunghe zampe 12-7-14: « grues nomen de propria voce sumpserunt; tali enim
. parafrasi del paternoster, v-175-8: nomen tuum mi guardi e me conduca /
in- (con valore privativo) e nomen * nome, fama, reputazione \
. isidoro, 10-126: « inlustris nomen notitiae est, quod clareat multis splendore generis
falsum, xptm? iudicium interpretatur. nomen autem hypocritae tractum est ab specie eorum
quaquam, inquit, jacob appellabitur nomen tuum, sed israel: quoniam
libare ergo proprie fundere est, sumtumque nomen ex libero quodam, qui in graecia
an- ch'essa riconducibile al latino nullum nomen), tradizionalmente usata nelle formule legali
la lingua, e non mancano geografi, nomen clatori e vocabolari che li
voce dotta, lat. nominàlis (da nomen -inis * nome '),
dal lat. nominare, denom. da nomen nominis 'nome '. nominata
, lat. nuncupàre, comp. da nomen 'nome 'e capere 'prendere
iddio. reina, i-106: 'sanctificetur nomen tuum, adveniat regnum tuum'..
, più che dai piedi, 'nomen adepti'. = voce dotta, comp
da prae 'davanti 'e da nomen -minis (v. nome).
forma latina del padre nostro ('sanctificètur nomen tuum') e che vale 'sia santificato [
sostanza); cfr. anche substantivum nomen '[nome] sostantivo'. sostantivo2
= voce dotta, lat. \ nomen] tetragrammaton, dal gr. tetg
da tres (v. tre) e nomen (v. nome). trinùndino
= voce dotta, lat. triptótos [nomen], dal gr. tqijctcotos, comp