lat. aquae * di acqua * e motus * movi mento ',
eo quod ex eis in modum alarum motus brachiorum inchoet; quas quidam ascillas vocant
, quasi aeria, quod lenis sit motus aeris. agitatus enim aer auram facit »
gran bestia che poi divenne, nostros motus pauci sentiunt. prodire nobis, ecc.
chiana', que est pigerrima, cuius motus est insensibilis. est enim chiana vallis
voce dotta, deriv. dal lat. motus 'moto, movimento '.
. motu, abl. sing. di motus 'movimento, moto ', e
aristotelici la sentenza: 'tempus est numerus motus secundum prius et posterius '. pecchio,
voce dotta, lat. scient. [motus] peristalticus (pasta), dal
termine non discorda dalla proposizione universale 'motus in fine violentior ', poiché cavando
tassoni, xvi-382: 'calor est principium motus, non motus caloris', come tenne
: 'calor est principium motus, non motus caloris', come tenne aristotile, e muove
el vede venire dalla lunge, misericordia motus est. ancora dalla lunge li corse
, a provare 'quod aliquando impulsio et motus sit causa quietis', addusse r esempio
. = voce dotta, lat terrae motus, che è dal gr. oetonóg 'movimento