= voce dotta, lat. linguàtus * provvisto di lingua '. linguatto
(tertulliano), dimin. di linguàtus 'provvisto di lingua '; cfr.
. tardo linguatùlus, dimin. di linguàtus 'provvisto di lingua '. linguatùlidi
. = deriv. dal lat. linguàtus 4 linguacciuto ', per cambio di