fratris filius, nepos, vel ex eo iterum patruus ». agnazióne, sf
. d'annunzio, v-1-615: 4 iterum rudit leo'... era il
, 8-1: « in diebus illis iterum cum turba multa esset, nec haberent
di simel cossa, tentava de 'iterum 'de aver il reame. graziani
). sanudo, lx-332: andò iterum suso dito sier bastian e disse alcune
per gli membri il dolce sapore, iterum mi parve de dormire. = voce
savonarola, i-186: gaudete in domino, iterum dico gaudete, cioè rallegratevi, rallegratevi
avvocato e non compite: e poi disnar iterum reduta la quarantia, compite di parlar
(v. sativo) e iterum 'di nuovo, una seconda volta'.
dete, e dì revocò, e iterum dimandò si rendesse. c. capello,
tristerello, ghiot- terella', et si iterum diminuantur dicendo 'tristerellino, ghiot- terellina',