. levitico, 3-16: « alimoniam ignis », reso nella bibbia volgar.,
quae inde pruina nomen accepit quia sicut ignis urit: tcup enim ignis *.
quia sicut ignis urit: tcup enim ignis *. per la cit. dantesca,
, quod nullus capillus remanserat: ignis et fiamma combusserant omnes ».
acceptum concipiant; < pcò <; enim ignis est; unde et esca vulgo dicitur
et esca vulgo dicitur, quod sit fomes ignis et nutrimentum ». escala
ignem effecta sit; nam qpcò; ignis est ». favillante (part
lat. fùmus 1 fumo ', ignis * fuoco 'e vomens, part.
aridi ignem acceptum concipiant; ptp? enim ignis est; unde et esca vulgo dicitur
et esca vulgo dicitur, quod sit fomes ignis et nutrimentum ». fungòide
): poi col significato specifico di ignis 4 fuoco ', che ha soppiantato nella
, 14-9-9: « gehenna est locus ignis et sulphuris, quem appellari putant a valle
= voce dotta, lat. ignis 'fuoco '. ignea ménte
voce dotta, lat. ignius, da ignis 'fuoco '; cfr. fr.
scintilla', anche 'germe': dimin. di ignis 'fuoco'. ignìfero, agg. letter
, lat. ignifer, comp. da ignis 'fuoco', e dal sufi, -fer
voce dotta, comp. dal lat. ignis * fuoco ', e dal
), comp. dal lat. ignis 'fuoco 'e dal tema del gr
voce dotta, comp. dal lat. ignis * fuoco 'e imber *
lat. ignipès -idis, comp. da ignis * fuoco 'e pés pidis '
lat. ignlpótens -cntis, comp. da ignis * fuoco 'e potèns -entis
voce dotta, comp. dal lat. ignis 'fuoco * e puntura (v
rendere infuocato, accendere * (da ignis 'fuoco '). ignito,
voce dotta, comp. dal lat. ignis * fuoco 'e part. pres
, lat. ignivómus, comp. da ignis 'fuoco 'e dal tema di
è dal lat. tardo ignire da ignis * fuoco '. ignòbile (ant
il motto dello pseudo malachia - * ignis ardens '- c'è parso che
a. boito, xc-574: salamandra! ignis fatuus! vecchia alabarda! stecca /
. = comp. dal lat. ignis 'fuoco'e da crinito.