, restò ipso iure, sine facto hominis, compensato col debito che poi ebbe
alla settima distinzione, cap. 4 hominis ': questa è la sustanzia. garzoni
draconum, quem dicunt vultum virgineum imberbis hominis habere ». dracuncolìasi, v
proprie duobus modis dicitur: aut enim hominis, sicut infantia, iuventus, senectus;
poeiam 'vero illam vocamus, in qua hominis persona fingimus prò exprimendis affectibus aetatis,
olim qui ob levi delieto cogebatur ad hominis ignominiam, magis quam supplicii causa, furcam
quasi itus. propria autem hiatus est hominis oris apertio, translata a feris quarum aviditas
: numquid et tu ex discipulis es hominis istius? dicit ille: non sum »
, tu ^ oxo-ria, hoc est de hominis -perfezione (nel 1590), s'
, a opera della specie sarcoptes scabiei hominis, la scabbia. tramater [
de cussa domu, et totu sus hominis ki anti stari ad sirbi- tiu de