. isidoro, 17-9-20: « acanthus herba aegyptia semper frondens, spinis piena, flexibilis
cfr. isidoro, 14-6-16: « dyctamnos herba in creta nascitur et alimos, quae
dicunt sive, ut latini, anesum, herba omnibus cognita, acerrime fervens, mictualis
dicunt sive, ut latini, anesum, herba omnibus cognita, acerrime fervens, mictualis
candido armellin tra i fiori et l'herba, / seguendolo una fera aspra et superba
cfr. isidoro, 17-9-45: « artemisia herba dianae a gen- tibus consecrata est
»; festo, 115: « asparagus herba dieta quod in aspero virgulto nascatur »
= cfr. plinio, 25-5: « herba, quam balin nominat » (voce
sec. xv-xvi col nome di herba sanctae barbarae. barbareggiare, intr
. = lat. tardo (herba) benedicta: cfr. fr. benoite
denti. = lat. britannica [herba], dall'agg. britannlcus (da
. isidoro, 17-9-102: « carex herba acuta et durissima, sparto similis.
auferantur, matres eorum illis ex hac herba mederi dicantur *. ma cfr. celidonia2
est terra in modum lateris caesa cum herba, sive frutex recisus et truncus *;
vita corpus, et non caro, ut herba et lignum ». corpolènto e
dieta mons cretae, ex quo dictamnum herba nomen accepit, propter quam apud vergilium
.). = dal lat. herba (la voce si considera come sopravvivenza
voce dotta, lat. herbdceus, da herba 'erba '. erbàggio, sm
. mediev. herbàlis, deriv. da herba 1 erba '. erbaluce
herbatlcum, dal lat. class. herba 'erba '. erbàtico2, agg
= voce dotta, lat. eupatòria [herba] (plinio), gr. eù-
= voce dotta, lat. eupatòria [herba] (plinio) ed eupatoreum (
lo facevano col fumo d'una certa herba, che per quello, che n'
»; idem, 17-9-5: « hyacinthus herba est habens florem purpureum. traxit autem
isidoro, 17-9-18: a lilia lactei floris herba, unde et nuncupatur, quasi lidia
glosa che dirà / 'fenum est herba sicca ', overo 'olfecit / idest
dotta, lat. inguinàrius, nell'espressione herba daleschi. inguinaria (plinio).
= voce dotta, lat. [herba] lanaria (plinio).
= voce dotta, lat. lactarìa [herba] (plinio), per il
= voce dotta, lat. [herba] luparia. luparo, v.
= voce dotta, lat. tardo [herba] matricàlis (pseudo apuleio),
], dal lat. tardo [herba] matricaria (sec. v),
v-237: dice: « mane sicut herba transeat »: la matina, a modo
= voce dotta, lat. medica [herba], dal gr. mrjsixfj
. medicago -aginis, da medica [herba] 4 [erba] medica '.
. = dal lat. [herba] medica 'erba della media ',
dotta, lat. scient. mercuriàlis [herba]. mercurialina, sf. chim
= voce dotta, lat. mitridathia [herba] (plinio). mìtridi
. e però dice: 'mane sicut herba transeat ': la matina a modo
dal lat. scient. nicotiana [herba]; cfr. anche nicoziana.
autoproduce diversi fructi con coloriti fiori et herba. /... / nomo
17-9-63: « poly podion herba cuius radix hirta atque crinita, ut est
da alcuni al lat. urciolarìa [herba] (r. e. w.
pis., dal lat. papyria [herba \, deriv. da papyrus (
voce dotta, lat. scient. [herba] paralisis (v. paralisi1);
= voce dotta, lat. tardo [herba \ parietaria (passato nel linguaggio scient
voce dotta, lat. mediev. [herba \ paris (passato nel linguaggio scient
ven.), dal lat. [herba] papyria, deriv. da papyrus
scient. pediculàris, dal class. [herba] pediculàris (v. pedicolare1)
, lat. personata (e personacèa [herba], in celso e vegezio)
verosimilmente esservi un lat. propendala [herba] '[erba] che pende
(cfr. sicil. ant. petrafennula herba « petrosimol, petroselinum », nel
= voce dotta, lat. tardo [herba] pulmonaria, femm. sostanti di
= voce dotta, lat. tardo [herba] pulicaria, deriv. dal class
voce dotta, lat. tardo salivàris [herba], deriv. da saliva (
. = dal lat. [herba] sanguinaria e sanguinaria, femm. so-
= voce dotta, lat. santònica [herba], femm. di santonicus che
sardonica. = dal lat. [herba] sardonia, che è dal gr.
mediev. (sec. x) [herba] scabiósa (passato nel linguaggio scient
= dal lat. serpentaria [herba], deriv. da serpens -entis (
= voce dotta, lat. [herba \ simphonìaca, dal gr. aujicpamaxfi,
= dal lat. tardo tiniatìca [herba], forma parallela a tiniarìa '
questo dicto prato, di omni promiscua herba fìorigera molto piu cha una ficta pictura,
usurpato il suo nome. produce questa herba i ramuscelli sottili, la chioma simile
= voce dotta, lat [herba] verrucaria, deriv. da verruca (
= voce dotta, lat. [herba] vesicaria, femm. di vesicarìus (