, si congettura l'etimo * hanque [hanc quam (hóram)]; a
v. ancorché. = lat. hanc hóram * a quest'ora \ ancoràggio
« ballenae nomen a greco descendit: hanc illi cpàxaivav dicunt antiqua consuetudine qua tcuppóv
latini a graeco appellant vocabulo. hanc enim graeci xaoxavtav vocant, propter quod fructus
-'et ad fidem manu propria, hanc paginam meis notis de- pinsi '.
: « cutis graecam habet originem. hanc enim illi dicunt xuuv »; isidoro
percussae sagittas a corpore inhaerentes eiciunt. hanc quidam latinorum puleium martis dicunt, propter
menses et anni et saecula peraguntur. hanc nos septimanam vocamus, quasi septem luces
« nonnulli a fedendo ferulam dicunt. ad hanc pueri et puellae vapulare solent: huius
per converso, in latino dicesi 'demandare hanc provin- ciam 'per 'commettere una
18: « tu es petrus et super hanc petrarn aedificabo ecclesiam meam et portae inferi
disse « tu es petrus, et super hanc petram etc. ». carducci,
donna samaritana: 'domine da mihi hanc aquam '. monti, x-1-377: ordinò
a dio. laude, v-510-18: hanc a vo, dulzisem pader me, /