, v. gneiss. gnao { gnau), voce onomatopeica che imita il
325: micio, moro, gnau, gnau. perticari, ii-371: l'
325: micio, moro, gnau, gnau. perticari, ii-371: l'amata
fuor trenta porci e porcelli. / -gnau gnau, ho ho, -dicean tutti;
miagolio. = deriv. da gnau, variante di gnao. gnaulóne,
, con valore intens., e da gnau 4. svolgere un'attività