jurèns -entis, part. pass, di furère 4 infuriare '. fùrere,
. = voce dotta, lat. furère 4 infuriare '. furerìa1, sm
, lat. furia, deriv. da furère * infuriare '. nel significato mitologico
, lat. furibundus, deriv. da furère 1 in furiare '.
voce dotta, lat. furor-óris, da furère * essere furioso '. furoreggiare
, (neutro sostant.) di * furère 'rubare ', deriv. da