. tardo dumque (forma rafforzata di dum 'per ora; orsù, suvvia '
agnati dicti eo quod accedant prò natis, dum desunt filii. qui ideo prius in
quae latine contraposita appellantur: quae, dum ex adverso ponuntur, sententiae pulchritudinem faciunt
. cui mirum in modum illud ut, dum candidum sit, inpressum corpori lineas nigras
quod datur propter rem creditam, quae dum redditur, statim pignus aufertur. arra
autem hoc nomine ab eo quod evacuetur dum fila generat, et aer solus in eo
unde etiam brutus est co- gnominatus, dum vocaretur iunius ». cfr. landino,
cardiaca vo- cabulum a corde sumpsit, dum ex aliquo timore aut dolore afficitur cor
dictae cartilagines quod leni attritu carent dolorem dum flectimtur ». cartilagìneo, agg
intra folliculum reconditi sunt, qui dum eiciuntur quasi castrantur *. castagnacciàio
cognominatimi. aiunt enim draconum esse sanguinerà dum inplicant elephantos. ruunt enim beluae et dracones
desinendum ergo a peccatis est, dum confessio est. confessio autem antecedit
confessione in ciò, che dice 'dum irent ', andando a'sacerdoti loro
hanno uso di vivere e sollazzarsi 'se dum lavant, polluunt'. roberti, x-103:
d'area settentr., dal lat. dum interim di fronte alla forma ridotta 4
, servizio, sottomissione '. dum (dótti, dòma), sf.
. panzini, iv-210: * dum dum ', nome di un presidio
panzini, iv-210: * dum dum ', nome di un presidio militare
così fatta modificazione ai proiettili (palle dum dum) che le loro ferite riuscissero
fatta modificazione ai proiettili (palle dum dum) che le loro ferite riuscissero
, forse incrocio di dumque (da dum 1 suvvia ', e que 4 e
dictum quod manu adstringatur, dum plurima contineat ferramenta; xs (p
din 1 per lungo tempo affine a dum 4 ora, ancora * (cfr.
altri... 'finitive congiunzioni': dum, postquam, e simili.
iv-289: « gaudeamus, igitur, iuvenes dum sumus », godiamo adunque finché siamo
unde et nuncupatur, quasi lidia; cuius dum candor sit in foliis, auri tamen
son figliuole dell'indugio. ('dum molliuntur, dum comuntur, annus est '
indugio. ('dum molliuntur, dum comuntur, annus est ').
sermone in latino simulator interpretatur. qui dum intus malus sit, bonum se palam
... ut fallant populum, dum in ludis agunt. quae species argumenti
, rispose: « vereor ne, dum perfectam aetatem expecto, audacem perdam iuventutem
mentre », perché essa è il « dum » de'latini; quindi non può
), per aferesi (dal lat. dum interim 'mentre frattanto'); cfr
: « l'antica base latina dum interim si riflette bene nell'antico lom
meritato dall'amante il motto: 'gravis dum suavis'. saba, 94: parevi
temporali. bottari, 3-1-50: 'dum vitant stulti vitium in contraria currunt ':
8-5-9: « nazaraei dicti, qui dum christum, qui a vico nazaraeus est appellatus
che si citi il cuoco al comparen- dum. soffici, v-2-641: già queste scialbe
nostra voluntate peragi non potest, conan- dum esse ut nec etiam ex alterius libidine conficiatur
per ricavarne il crine vegetale. -palma dum: dum [hyphaene thebaica).
il crine vegetale. -palma dum: dum [hyphaene thebaica). - palma
e condutieri fatto conseio 'quid fien- dum \ e tutto el campo se messe in
e condutieri fatto conseio 'quid fien- dum, e tutto el campo se messe in
fideiussore, quantunque obbligato 'in soli- dum 'e come principale con l'eccezione '
, 38 ('scauram dicunt esse serpentem qui dum cecatur in senectute, ingreditur fessuram parietìs'
sazia, rispose « elassata viris non- dum saciata recessit ». carletti, 93:
fiorentini, 2-5-8: hanno trasmutato il dum in cum: leggendosi ne'correttissimi testi
in cum: leggendosi ne'correttissimi testi dum, non cum. algarotti, 1-ix-179:
della dulcinea promessa sposa. r dum, sf. bot. palma (hyphaene
marinetti, 2-i-854: crolla un'alta palma dum, spezzata in due. duopolìstico,