spinis piena, flexibilis virgulto; in cuius imitatione arte vestis omatur, quae acanthina
alabandina dieta ab alabanda asiae regione, cuius color ad carchedoniam vadit, sed rarus »
, quem latini ama- racum vocant. cuius nominis usum vergilius etiam ad venerem referens
. isidoro, 17-9-69: « anchusa cuius radix contrita digitos inficit: est enim colore
1272: « apostrophè, id est dictio cuius finis reticetur, ut aut terreatur,
qua quae clausa sunt tuto manent, cuius ipsius origo ab arcendo pendet »)
propter ammonem iovem ideo vocavertint, in cuius capite, qui simulacra faciunt, ariètis
, 17-7-7: « malum persicum, cuius brevis admodum vita concessa est, trium
astulis dieta quas a ligno eximit; cuius diminutivum est asciòla ». asciòlto
17-9-60: « absinthium graecum nomen. cuius probabilius est quod in ponti regione nascituri
eo labationem fieri solitum est infantium, cuius diminutivum labèllum »; per l'etimologia
« bdellium indiae et arabiae arbor, cuius lacrima melior arabica. est enim lucida
« bombyx fron- dium vermis, ex cuius textura bombyeinum conficitur » (cfr.
/ da'cui rami pendenti aranci cuius folia ad cypressi similitudinem respondent. lignum
. varrone, 81: « censor ad cuius censiónem, id est arbitrium,
circini centrum a graecis dicitur; in cuius medium cuncta convergunt *. centroattacco
(vocazione legittima) o dal de cuius con testamento (vocazione testamentaria),
'della chiana', que est pigerrima, cuius motus est insensibilis. est enim chiana
perché io non conosco i vostri « cuius » e mai non vidi libro se non
inmoderata voracitas, quasi cruda epula, cuius cruditate gravatur cor et stomachus indi- gestus
graece, latine unctio nominatur; ex cuius nomine et christus dicitur, et homo post
latini ob colorem prunum vocant... cuius generis damascena melior, a damasco oppido
: gli ammalati '. de cuius, sm. e f. lat.
= = dalla locuz. lat. de cuius hereditate agitur * della cui eredità si
. cfr. isidoro, 3-20-3: « cuius [sym- phoniae] contraria est diaphonia
sopra queste parole di iob, * deus cuius irae nemo resistere potest ', vogliamo
est locus in orientis partibus constitutus, cuius vocabulum ex graeco in latinum vertitur hortus
iuventus, senectus; aut mundi, cuius prima aetas est ab adam usque ad noe
: « aevum est aetas perpetua, cuius neque initium neque extremum noscitur, quod
« farina et furfures a farre dictae, cuius sunt purgamenta ».
« fax dieta quod focos faciat: cuius diminutivum facula ». fiaccolare,
, aut avo, aut proavo, cuius potestate per mancipationem est traditus in alienam
. isidoro, 10-110: 'fomicatrix est cuius corpus publicum et vulgare est. haec
« ianuarius mensis a iano dictus, cuius fuit a gentilibus consecratus; vel quia
unde et nuncupatur, quasi lidia; cuius dum candor sit in foliis, auri
: « con- paratio... cuius gradus tres sunt: positivus, conparativus
, vel sapientiae, vel virtutis; cuius contrarius est obscure natus ».
-sostant. magalotti, 9-2-238: 'cuius vita perpetua interrogati© diceva un epitaffio che
: violazione, da parte del de cuius (mediante disposizioni testamentarie o donazioni)
testamentarie o delle donazioni fatte dal de cuius, che ledono la legittima, in modo
sei tu; che, per quattro cuius che tu hai, sì savio esser ti
: « poly podion herba cuius radix hirta atque crinita, ut est
tur rim, cuius culmen pertingit ad coelum '; conoscono che
quando aliquis rem ei servandam committit, cuius gratia custodem adhiberi oporteret, dicimus:
loro 'quis ', facendone 'cuius, cuia, cuium ', del quale
'qui docere aliquem aggreditur rem, cuius ipse sit peritissimus, dici solet ':
di galieno e d'avicenna certi / 'cuius 'o ver nominativi strani / da
d'associato a giornali come quello 'de cuius re agebatur'. d'annunzio, v-1-971:
nihil arduum videbatur in animo principis, cuius non iudicium, non odium erat nisi indita
d'associato a giornali come quello 'de cuius re agebatur'. borgese, 1-368: