1-1-29: come fa l'uomo più capon che astuto. parini, 604: dove
. = deriv. dal veneziano capon [de l'ancora), accr.
è da carnevalo, / onna dì un capon / toge, ch'el è raxon
, / deh! quel tuo gran capon, quegli occhi gialli / volgi ver me
caracciolo, 33: - vendi tu quei capon? - made sì. -quanto?
caracciolo, 33: -vendi tu quei capon? -madè sì. aretino, vi-456
/ tanto ch'i'vo per duo buon capon grassi; / chiedete ognun secondo il
, 15-17: astolfo avendo in lungie un capon lesso / gli affise adosso un furibondo
gli affise adosso un furibondo sguardo: / capon, dicendo, or fussitù quel desso
e aspecto bona cena, / de capon grosi con bone raviole, / bon zeruelai
e aspecto bona cena, / de capon grosi con bone raviole, / bon zeraelai
15-17: astolfo avendo in l'ungie un capon lesso / gli affisse addosso un furibondo
lxvi-i-98: postea toi questo batuto de capon e de altre cosse fané uno solo suso