= lat. bùfunculus, dimin. di bufò -ónis * piccola rana, topo campagnolo
cfr. it. buffare e lat. bufò -ónis 1 rospo buffóne2, sm
= » deriv. dal lat. bufò -ónis 'gufo, rospo '; cfr
= » forse per catacresi del lat. bufò -ónis 1 gufo, rospo '.
-ónis 1 gufo, rospo '. bufò nidi, sm. plur. zool.
voce dotta, dal lat. scient. bufò -ónis 4 rospo *. bufotossina,
voce dotta, comp. dal lat. bufò -ónis 4 rospo 'e tossina (
bùbó -ónis, specie nella forma dialettale bufò (nel toscano settentr. bufo).