arsenicum, quod latini ob colorem [auri] auripigmentum vocant, colligi tur in ponto
20-3: « aurichalcum dictum quod et splendorem auri et duritiam aeris possideat. est autem
ex eo dictus, quod sit avidus auri, et numquam qpibus expleatur, et
'quis nos separabit a cupiditale auri? 'con quello che segue
datteri v, foglie di nepitella auri uno, decuoci in libbre cinque d'acqua
convenenti; né per falsia non rame auri o 'nargenti; / e studi in bel
etimologo ottimista fa derivare da 4 mons auri ', ma d'oro non vi
, ma tra color ti fendi ed auri e straccia, ch'ai tuo venir appa-
, / né per falsìa non rame auri o 'nargenti, / e studi in bel
cuius dum candor sit in foliis, auri tamen species intus effulgit ».
mam mona, cioè * auri sacra fames '. conviene farsi cavalieri
= voce dotta, lat. mica [auri] 'granello, pagliuzza [d'
: « murena vulgo vocatur quod scilicet auri metallo in virgulis lentescente quaedam ordinis flexuosi
ad collum ornandum aptatur. haec interdum auri atque argenti texitur virgulis. unde et
« murena \ òilgo vocatur quod scilicet auri metallo in virgulis lentescente quaedam ordinis flexuosi
collum ornandum aptatur. haec in- terdum auri atque argenti texitur virgulis. unde et in
nell'oro insino a gola: 'auri ditissimus est '. -essere tanto
che è dal lat. aurea pellis, auri pellis 'pelle d'oro '.
saette e fanno che l'ape medesima auri fatica a recuperarle. ella non le
possemo li opportuni fragmenti de libre onze, auri scropuli grani oboli e silique et altre
736 nel quale si parla di 'boni auri solidos lucanos'. si chiamò 'soldo d *
haurire, cfr. friul. uri, auri, forse di origine indeur.