= lat. tardo argentare (da argentum). argentària, sf.
a tutti ridevano. = lat. argentum, gr. óépyupo ^, da una
. cfr. isidoro, 16-19-1: « argentum non longe a graeca appellatione distat;
il n. 7, lat. argentum vivum (plinio, 33-32), cfr
cfr. isidoro, 16-19-24: « argentum vivum dictum quod excidat materias in quibus
si sarebbe detto: * aurum vel argentum includere '. 4. bot
muratori, 7-iii-360: 'sgurare': 'argentum, aes, ferrum aliasve res tergere et
mendico storpio della porta speciosa: « argentum et aurum non est mihi: 'quod