. = voce dotta, lat. arcturus, dal gr. 'apxxogpo?
. cfr. isidoro, 3-71-9: « arcturus sidus est post caudam maioris ursae posita
ursae posita in signo bootae. unde arcturus dictus est, quasi # pxxoo oùpdt,
signum multis spectabile stellis, inter quas arcturus est ». bòra1, sf