da ager 'campo '). agremà, sm. (anche agremani e agrimani
fiammante e bello. arila, 20: agremà e agremani, versione di agrément.
bene l'idea? rigutini-cappuccini, io: agremà e agrimani (fr. agréments)
aurei agrimani. panzini, iv-13: agremà, dal fr. agrément (radice gré
= dal fr. agrément (agremà, secondo la pronunzia) e plurale