ch'escon de'sospiri, / ch'abondan tanto quanto fa 'l dolore. arrighetto,
dimora; / e me, n'abondan marrimenti e pianti. 2.
dimora; / e me, n'abondan smarrimenti e pianti. chiaro davanzali,
pur tardi? / le lagrime m'abondan tanto ornai / che il troppo pianto a
gioia dimora; / e me, n'abondan inanimenti e pianti. -andare all'