. l. bellini, i-98: quan' io son di me più pieno, /
cortonesi, 1-i-371: quanto è dolge e quan' soave chi de te desidera! boccaccio
aspera tanto e repente montagna, / quan' una, che trovammo sì alpe- stra
amà da tuta gente, / ben guarda quan' tu po'de vilanar. chiaro davanzati
tavolino per far le aste e le vocali quan' ancora andava a scuola, si guardò