omìttere, v. omettere. omiunca, agg. invar. dial. ant
pietro da bascapè, v-187-5: ora omiunca homo intenda e stia pur in pax
se comandava, / sovenzo ave maria omiunca di cantava. tenca, 2-17: non
per 'mai ', 1 " omiunca 'per 'ogni '.
lo qual robava le nave e feva omiunca mal. dante, / « /.
pietro da bascapè, v-187-5: ora omiunca omo intenda e stia pur in pax
omia gran, / arbori e fruite d'omiunca man. dante, purg, 28-119