fila deducit, et telae semper intenta numquam desinit laborare, perpetuimi sustinens in sua
dictus, quod sit avidus auri, et numquam qpibus expleatur, et quantum plus habuerit
8-1-8: « nostram vero apostoli numquam synagogam dixerunt, sed semper ecclesiam,
est adplicatus ad malum; ad bonum vero numquam dicimus conplicem ». complicità
maeander autem vocatus quod sit flexuosus et numquam currat rectus ». meanti,
particella disposta. = dal lat. numquam. nùnzia (nùncia), sf
monosini, 200: de pueris qui numquam in ullo loco consistunt: 'aver l'
solum tale quidpiam non fecisse, sed numquam etiam nobis in men- tem venisse,
che non mai'. praestat aliquando, quam numquam. = deverb. da voltare1.