attesta- tus est 'quoad melius, inquit, in venero ') ».
32-28: « ne- quaquam, inquit, jacob appellabitur nomen tuum, sed
de eo qui triremi addictus fuit, inquit multitudo: 'egli è ito a bastonare i
obscurius adumbrare ambiguisque verbis tegere volens, inquit egli ha del pugniticcio.
'si mercator e. g. decoxit, inquit vulgus': egli ha dato il culo
inguine. monosini, 190: 'zinghinaia'inquit brunettus in epitaphio. 'anguinaia'vulgo