'(comp. di dulcàre, da dulcis * dolce, saporito ').
isidoro, 10-27: « blandus, dulcis et invitans ad familiaritatem sui ».
sé dice: spiritus meus super mel dulcis... sicché in progresso di
. tardo dulcàre * addolcire '(da dulcis 'dolce '). dólce1
= dall'agg. lat. dulcis * dolce al gusto '(in opposizione
lat. dulce -is (dall'agg. dulcis; cfr. dolce1),
(marziale), deriv. da dulcis 4 dolce '. dolciastraménte, avv
. tardo dulcidtus (glosse), da dulcis * dolce '. dolcibène,
. crist. dulcificàre, comp. da dulcis 'dolce 'e da -ficàre,
dotta, lat. dulcitudo -inis, da dulcis 'dolce '. dolciume,
. tardo dulcàre (dioscoride), da dulcis 'dolce '. dolcorare (
voce dotta, lat. dulcóràre, da dulcis 1 dolce '. dolcóre, sm
dulcor -oris (tertulliano), da dulcis 'dolce '. dolènte (part
dulcamara, comp. dal lat. dulcis 'dolce 'e amarus * amaro '
intemaz., deriv. dal lat. dulcis * dolce \ dulcinèa » sf
= voce dotta, dal lat. dulcis * dolce '. dulcoróso, agg
: varietà di lumia (citrus lumia dulcis). vocabolario di agricoltura, 555
anche una quinta bassa e una quinta dulcis). -quinta a caminetto: registro
voce dotta, comp. dal lat. dulcis 'dolce'e da acquicolo. dulciana,
, che è da douz 'dolce'. dulcis in fundo, avv. alla fin fine