, lat. auspicalis (deriv. da auspex -icis * auspicio ').
auspicari 'prendere gli auspici 'da auspex -icis * auspicio '. auspicato (
= voce dotta, lat. auspex -icis, comp. da avis * uccello
cfr. isidoro, 10-13: « auspex, eo quod avium auspicia intendat, sicut
, lat. auspicium, deriv. da auspex -icis 'auspice '. cfr.